Chilly Willy (B) The Final Gig... Den Hemel Zichem - 14-03-2025 reporter & photo credits: Freddie info club: Den Hemel © Rootsville 2025

Op vrijdagavond werd er geschiedenis geschreven in de Belgische blues scène. De dag dat het allerlaatste concert zou doorgaan van de plaatselijk bluesband 'Chilly Willy' en zo valt het doek over deze band die ontstond in het voorjaar van 1992. Toen met de alleszeggende naam 'Chilly Willy, Loony Goony And The Free American Hippy Blues Street Fruits with the Humbling Mumbling Mocking Birds' Hun allereerste concert vondt plaats op 22 augustus 1992 in het toen iconisch Zichemse café 'Oep De Met'.

Chilly Willy, the originals (photo © Chilly Willy)
Roel Celis, Dirk Cuyvers, Gerry 'Dizzy' Alaerts, Dirk 'Pizze' Piselé, Walter Cuyvers en Den Huibbe

Tijdens hun bestaan waren er toch tal van wisselingen in de bezetting en zo vielen de backing vocals, 'The Humbling Mumbling Mocking Birds' er reeds vlug af. 'Chilly Willy, Loony Goony And The Free American Hippy Blues Street Fruits die naam bleef nog jaren overeind en dat bracht hen zelfs tot in Jamaica, hey man! In 2022 was er de her opstanding na 'Corona van 'Chilly Willy' toen in de bezetting van 1992 en met al meteen optredens op 'Hookrock Indoor' en een jaartje later ook op 'Gevarenwinkel'. Tijdens hun bestaan kwamen ze op diverse podia in binnen- en buitenland zoals ook op 'Swing Wespelaar' en Oetsloven Blues' te staan en nog te veel om op te noemen want het Blues DNA zit in hun bloed. In 2023 was er nog een 'back to back' concert in dezelfde 'Den Hemel' hier in het hinterland van de 'Witte van Sichem', dit samen met die ander lokale band 'The Catsmokes'. Het moment ook waarna er toch wel al werd geopperd om ermee te stoppen.

photo Walter Cuyvers - 2022 @ Yellow Blues (photo © Rootsville)

Het was de 85ste verjaardag deze week van rhythm juggler 'Walter Cuyvers' die bij 'Den Huibbe' het idee deed ontstaan om toch nog eens een allerlaatste keer samen te komen en zo werden ook de 22 leden uitgenodigd van 'Chilly Willy', zelfs de Chappie was er en staan we hier nogmaals in 'Den Hemel'. Maar eerst is er zoals het hoort voor deze headliners een gepast voorprogramma met AC & Double U Pete feat. Lazy Horse.

Het zijn Double U Pete en Raf Timmermans AKA Lazy Horse die de avond hier naar 'Den Hemel' trappen met 'Honky Tonk Woman' van de Stones waar in het verleden de in 2021 overleden 80-jarige drummer Charlie Watts wel eens met onze Walter werd vergeleken, of visa versa. Vervolgens krijgen we twee bluesjes van de hand van Werner met 'When My Woman Goes Shopping', eentje waar vele mannelijke aanwezigen zich in kunnen vinden, en 'Run' een soort bluezy 'Romeo & Julia' verhaal over twee geliefden.

Terug dan naar wat meer opwekkendere blues met 'San Francisco Bay Blues' van blues- en folksinger Jessie Fuller uit 1954. De jongere, voor zover die aanwezig zijn, zullen het wel kennen in de versie van Eric Clapton of de folk versie van Peter, Paul & Mary. Ondertussen was AC op het podium gekomen en legde Lazy Horse zijn mandoline aan de kant om in de 'Green Room' op zoek te gaan wat Hemels' vocht.

Op het podium galmde dan vervolgens 'Still Got The Blues (For You)' van Gary Moore uit de boxen, ditmaal gebracht door 'AC & Double U Pete' in een Latin versie die best wel gesmaakt kon worden door een bomvolle zaal. Helaas kon er toen al niet meer gedanst worden. 'Catfish Blues' van Robert Petway is zo een nummer waarbij de lyrics niet voor echt mogen worden genomen want ik heb nog nooit een 'Catfish' zien zwemmen in de deep blue sea.

Wel zwemmen die visjes in de swamps en zo komen we uit bij één van Tony Joe White zijn meesterwerkjes, 'Polk Salad Annie' en toch ook alweer uit 1968. We kregen vervolgens twee sublieme nummers van songsmid Tom Waits met vooreerst 'Jersey Girl' en vervolgens ook het magistraal goed gebracht 'Walk Away' uit de film 'Dead Man Walking'. Het moment ook dat 'Lazy Horse' de metalen klanken van zijn shining Dobro 'Den Hemel' in stuurde.

Dan toch...hij stond er haast op te wachten, het moment dat feestvarken Walter het podium werd opgeroepen om ook bij deze AC & Double U Pete feat. Lazy Horse een nummertje komen mee te roffelen en dat werd dan met de volle 200% overgaven zoals we hem kennen 'Dust My Broom' van Robert Johnson uit 1936 en toen was de Walter nog net niet geboren ;-)

Tijdens de change-over werd het duidelijk. Zelfs met de beste wil van de wereld kon er niemand meer bij hier in 'Den Hemel' anders zou de 'Petrus van Zichem' wel eens in de problemen kunnen gaan komen. Het leek wel of de AB naar Zichem was verhuisd en zonder nadar of security zou het gevaar erin bestaan of de fans vooraan worden platgedrukt en in hier in Zichem kunnen ze chaos best wel missen, want chaos dat houden ze hier in het dorp van 'De Witte' voor het heidense Carnaval. Nog just in time om Walter's blinkende 'Gretsch' drumstel vast te kunnen leggen alvorens we worden weggedrongen door de horde fans van Walter Cuyvers...en ook natuurlijk van 'Chilly Willy'.

Mijn besluit stond toen al vast, vlug enkele kiekjes nemen om dan achteraan in de rangen te gaan aansluiten. Fier kwamen dan die van 'Chilly Willy, Loony Goony And The Free American Hippy Blues Street Fruits' net als '33' jaar in de bezetting van toen het podium op en kon de feestviering alvast muzikaal beginnen. Het duurde niet al te al te lang, net zolang als de eerste noten van het aanvangsnummer, of de ambiance steeg meteen ten top. Ook met 'New Orleans' en '300 Pounds Of Joy' van Howlin' Wolf werd het al meteen een huzarenstuk om enkele momenten voor eeuwig te kunnen vastleggen.

Alle 'Chilly Willy'kes' speelden alsof het 33 jaar geleden was en het enthousiasme droop er zo vanaf. 'Little Girl' en 'SBWII' zijn 'Help Me' galmde door de boxen voor de paar honderd aanwezig fans leek het of het '1992' was. Het moest een memorabele laatste avond worden hier in hun thuisbasis 'Den Hemel' en daar zou dan ook weer den 'Theo' fier op zijn.

We beseffen het misschien nog niet helemaal want het zou weleens een gemis kunnen worden, zonder deze party bluesband zoals we hem kennen. De doordringende harpgrooves van Gerry 'Dizzy' Alaerts samen met de in perfect harmony spelende stringbenders 'Dirk 'Pizze' Piselé' en 'Dirk Cuyvers', zoon van de Walter. Het viel allemaal zo goed in zijn plooi op songs als 'Wish You Would' en 'Devil In My Clouset' maar wat wil je na 33 jaar oefenen.

Zelfs hun toenmalige 'roadie' kon zijn bewondering maar moeilijk in toom houden. Wij genoten dan maar verder op de tonen van 'T-Bone Shuffle' en 'Born Blind' en waren zo al verder afgezakt naar een uithoek van 'Den Hemel' en moet ik het maar doen met de eerste kiekjes. Aan 'Don't Start Me Talkin' en het obligate 'Hip Shake' voelden we zo het einde naderen. Zo ook bij de ritmesectie met Walter en Roel Celis, voor Roel ditmaal zonder bloed aan de vingers.

Dat er bissers aan te pas moesten komen was een zekerheid en zo werd met volle overgave ook nog 'Mother In Law' gebracht gevolg door het alles nog eens op stelten zettende 'Mojo Working' en wordt het haast onwaarschijnlijke dat aan al die moois er ook een einde zit aan te komen. Sinatra zou zingen van and now the end is nearn, and so the face the final curtain...but they did it their way!

Uiteraard een warm applaus en tonnen respect voor deze 'Chilly Willy, Loony Goony And The Free American Hippy Blues Street Fruits' die ik misschien wel zoveel maal heb kunnen zien in de diverse bezettingen als de jaren dat ze bestaan, maar misschien kan 'Den Huibbe' ze binnenkort nog eens warm maken voor een reünie concert...in 'Den Hemel' van Zichem wel te verstaan. En natuurlijk een extra luide 'klap klap' voor de oudste blues drummer van ons land: Walter Cuyvers!